ความซับซ้อนเกินไป

แปลโดย ; Claude 3 Opus (Pro)

"ปัญหาหนึ่งที่นักเศรษฐศาสตร์สมัยใหม่ต้องเผชิญคือความซับซ้อนของระบบที่เขาพยายามจะอธิบาย ความซับซ้อนนี้ทำให้ความพยายามใด ๆ ที่จะสร้างแบบจำลองของระบบเป็นเรื่องยากมาก และหากปราศจากแบบจำลองบางรูปแบบ ก็ไม่สามารถทำการพยากรณ์ทางวิทยาศาสตร์ได้ ในการสร้างแบบจำลองทางเศรษฐกิจ นักเศรษฐมิติต้องระบุค่าเริ่มต้นที่แน่นอนของทุกตัวแปรในกระบวนการทางเศรษฐกิจ และอธิบายลักษณะที่แน่นอนของกระบวนการเหล่านั้นและความสัมพันธ์ระหว่างกัน นักอุตุนิยมวิทยารู้ดีว่านี่เป็นงานที่ซับซ้อนเพียงใด แต่ในขณะที่นักอุตุนิยมวิทยาทำงานด้วยกฎทางกายภาพที่แน่นอนและวัดได้ แต่นักเศรษฐศาสตร์ต้องเกี่ยวข้องกับความไม่แน่นอนและข้อเสนอที่ไม่สามารถวัดเป็นปริมาณได้ และในขณะที่นักอุตุนิยมวิทยาลังเลที่จะทำนายรูปแบบสภาพอากาศล่วงหน้าเกินหนึ่งสัปดาห์ นักเศรษฐศาสตร์ผู้กล้าอาจยืดขอบเขตของตนเองไปอีกหลายปี แม้ว่าการคาดการณ์ทางเศรษฐกิจในช่วงเวลาสั้น ๆ บางครั้งจะถูกต้องโดยทั่วไป แต่ในระยะยาวมักจะไม่ถูกต้อง

"ระบบอลวนนั้นซับซ้อนเกินไปที่นักเศรษฐศาสตร์จะเข้าใจ ไม่ต้องพูดถึงการสร้างแบบจำลองบนคอมพิวเตอร์ มันจะเป็นความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่หากนักพยากรณ์สามารถทำนายทิศทางการเปลี่ยนแปลงได้อย่างน่าเชื่อถือ โดยไม่ต้องสนใจปริมาณ ในขณะที่นักฟิสิกส์ แพทย์ และนักเคมีสามารถทำนายเหตุการณ์ในโดเมนของตนเองได้ด้วยความสำเร็จระดับหนึ่ง แต่ไม่มีนักเศรษฐศาสตร์คนใดที่ความพยายามในการสร้างแบบจำลองนั้นน่าเชื่อถือเท่า ผมไม่ได้ต้องการดูถูกนักพยากรณ์เศรษฐกิจ เพราะหลายคนมีความสามารถสูงมาก ผมเพียงแค่ขอให้พวกเขาโชคดีในความพยายามของพวกเขา และดำเนินต่อไปในทิศทางของผมเอง"

— ทาเร็ค เอล ดิวานี, ปัญหาของดอกเบี้ย

ผู้เขียนก็ขอให้นักพยากรณ์เศรษฐกิจโชคดีเช่นกัน เพราะทำไมจะทำไม่ได้ล่ะ พวกเขาอาจหวังดีก็ได้ แต่เราก็อยากจะดูถูกพวกเขามาก ๆ เพราะถนนสู่นรกนั้นปูด้วยความตั้งใจดี หรือดังที่ แบลส ปาสคาล กล่าวว่า "ใครก็ตามที่ต้องการทำตัวเป็นทูตสวรรค์ ก็เท่ากับกระทำตนเป็นสัตว์ประหลาด"

พวกเขาจะต้องถูกเยาะเย้ยอย่างไร้ความปรานี และทำให้ความคิดของพวกเขาดูน่าอับอายชัดเจนจนพวกเขารู้สึกละอายที่จะพูดในที่สาธารณะเลย ทำไมจึงเป็นที่เข้าใจว่าเราไม่สามารถพยากรณ์สภาพอากาศล่วงหน้าได้มากกว่าสองสัปดาห์ แต่เราสามารถพยากรณ์ผลลัพธ์ของพฤติกรรมมนุษย์ทั้งหมดไปจนถึงอนันต์ หรืออะไรทำนองนั้น? แม้แต่สภาพอากาศก็ไม่สามารถคิดได้ การพยากรณ์เศรษฐกิจควรจะน่าอับอายอย่างน้อยเท่ากับที่เราบอกผู้อ่านว่า ในวันที่ 9 กุมภาพันธ์ 2034 มันจะมีฝนตกด้วยความชื้น 30% และราคาหุ้นของ Amazon จะอยู่ที่ 472.34 และ 5/8 ดอลลาร์ (แน่นอนว่าได้คิดรวมการแยกหุ้นไว้แล้ว) หากเกิดขึ้นจริง ก็จะชัดเจนสำหรับคนทั่วไปที่จะไม่หลงเชื่อการหลอกลวงแบบวิทยาศาสตร์เทียมแบบนี้ และแทนที่จะเข้าใจอย่างน้อย ดังต่อไปนี้:

คุณค่านั้นมีความซับซ้อน ซึ่งหมายความว่าความไม่แน่นอนปกครองปรากฏการณ์ทางเศรษฐกิจทั้งหมด สิ่งนี้สร้างความซับซ้อนที่ต้านทานดุลยภาพและเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา ภายในระบบดังกล่าว ราคาจะถ่ายทอดข้อมูลที่น้อยที่สุดเท่าที่จำเป็นสำหรับตัวแทนทางเศรษฐกิจในการตอบสนองอย่างมีจุดมุ่งหมาย พวกเขาทำเช่นนั้นด้วยการตัดสินใจและการคาดเดา ไม่ใช่ "ข้อมูลที่สมบูรณ์" ซึ่งไม่มีความหมาย เช่นเดียวกับ "การแข่งขันที่สมบูรณ์" และ "ความคาดหวังที่สมเหตุสมผล"

ด้วยเหตุผลเหล่านี้ ราคาอาจผ่านการทดสอบทางสถิติสำหรับความสุ่ม แต่ตัวมันเองไม่ได้เป็นแบบสุ่ม (แม้ว่าจะเป็นไปได้ว่าความสุ่มของมันเป็นแบบสุ่ม และความสุ่มนั้นเป็นแบบสุ่ม และอื่น ๆ ) แต่กลับไม่สามารถคาดเดาได้บนพื้นฐานของข้อมูลตลาดเพียงอย่างเดียว อย่างไรก็ตาม พวกเขาสามารถคาดการณ์ได้ตราบเท่าที่ผู้ทำนายประเมินมูลค่าในอนาคตได้อย่างถูกต้องทั้งของตัวแทนทางเศรษฐกิจและผู้เข้าร่วมในตลาด และสนับสนุนการคาดการณ์นี้ด้วยเงินทุนที่เดิมพัน การเดิมพันนี้เปลี่ยนแปลงความไม่แน่นอนที่เกิดขึ้น ทำให้ความพยายามใด ๆ ในการวิเคราะห์อย่างแท้จริงทางวิทยาศาสตร์ไร้ผล คุณสามารถเอาชนะตลาดได้ มันแค่ยากเท่านั้น และมันขึ้นอยู่กับความเข้าใจผู้คน ไม่ใช่ข้อมูล และมันไร้ความหมายถ้าคุณทำมันในทฤษฎีแต่ไม่ได้ปฏิบัติจริง

ตลาดมีลักษณะหลายอย่าง เราขอเสนอว่าพวกเขาเป็นอัตวิสัย ไม่แน่นอน ซับซ้อน สุ่ม ปรับตัว เป็นส่วนย่อยซ้ำกัน สะท้อนกลับ — จริงๆ แล้วเป็นคำคุณศัพท์ที่ฟังดูฉลาด ๆ ตามใจชอบ — เพียงแต่ไม่มีประสิทธิภาพ นี่หมายความว่าไม่มี "ราคาที่ถูกต้อง" และบ่งชี้อย่างชัดเจนว่าการเงินสกุลเงินที่เสื่อมโทรมนั้นเป็นเรื่องงี่เง่าและเห็นแก่ตัว หลังจากที่จัดการกับแนวคิดที่ค่อนข้างเป็นไปได้ในทางปฏิบัติมากกว่าของตลาดทุนแล้ว แล้วลัทธิทุนนิยมเองล่ะ? มันเป็นเรื่องงี่เง่าและเห็นแก่ตัวเช่นกันหรือไม่?

มันขึ้นอยู่กับว่าคุณหมายถึงอะไรเมื่อพูดถึง "ลัทธิทุนนิยม"